رژیم کتوژنیک از معدود رژیم های قدیمی است که توسط متخصصان تغذیه طراحی شده است. این رژیم برخلاف دیگر رژیم هایی که توسط متخصصان تغذیه ارائه می شود جنبه عمومی دارد و برای قشر خاصی تجویز شده است. رژیم کتو در واقع در سال 1920 برای کودکان و نوجوانانی که به صرع مبتلا هستند تنظیم شده است تا از حملات صرعی آنها بکاهد. در ادامه با مشاهده کاهش وزن در آنان، کسانی که به دنبال لاغری و کاهش وزن بودند در پی تبعیت از این رژیم برآمدند؛ در ادامه به بررسی این رژیم می پردازیم. با ما همراهی کنید.
در هنگام پیروی از رژیم کتوژنیک در بدن چه اتفاقی می افتد؟
رژیم کتوژنیک از نظر کم کربوهیدرات بودن و پر چربی بودن بسیار شبیه رژیم اتکینز و رژیم کم کربوهیدرات است. رژیم کتوژنیک با کاهش مصرف کربوهیدرات و شرایط متابولیکی را تحت عنوان کتوزس به وجود می آورد. در این شرایط بدن برای تامین انرژی چربی ها را می سوزاند و در کبد چربی را به کتون تبدیل می کند. کتون ها انرژی مصرفی مغز را تامین می کنند و وقتی سطح آن در خون افزایش می یابد باعث می شود که سطح قند خون و انسولین در خون کاهش پیدا کند که بر روی سلامت بدن تاثیر زیادی دارد.
رژیم کتوژنیک استاندارد (SKD)
این رژیم تحت عنوان رژیم کتوژنیک با کربوهیدرات بسیار کم، پروتئین متوسط و چربی بالا معروف است. این رژیم شامل 75 درصد چربی (اشباع و غیر اشباع)، 20 درصد پروتئین (حیوانی و غیر حیوانی) و 5 درصد کربوهیدرات (گیاهی و غیرگیاهی) است.
رژیم کتوژنیک چرخه ای (CKD)
این رژیم کتوژنیک فرقی که با رژیم استاندارد دارد این است که افراد در طی پنج روز از رژیم کم کربوهیدرات کتوژنیک پیروی می کنند سپس برای دو روز مصرف کربوهیدرات را افزایش می دهند.
رژیم کتوژنیک هدف دار (TKD)
در این رژیم اجازه مصرف کربوهیدرات زمانی داده می شود که افراد به انجام حرکات ورزشی می پردازند و در سایر مواقع از مصرف کربوهیدرات ها خودداری می کنند.
رژیم کتوژنیک پر پروتئین (HPKD)
این رژیم بسیار شبیه رژیم استاندارد است ولی با این تفاوت که مصرف پروتئین در آن تا 35 درصد افزایش پیدا می کند. این رژیم دارای 60 درصد چربی و 5 درصد کربوهیدرات است.
