قبل از ورود به اصل موضوع متذکر میگردد که پیش نیاز اجرای موفق توصیه فوق الذکر دو شرط مهم است که در صورت عدم رعایت، عمل به این توصیه، فایده چندانی نخواهد داشت.
شرط اساسی حذف وعده ناهار، صرف صبحانه ای مقوی در ابتدای روز (حدود ۲ ساعت بعد از طلوع آفتاب) به منظور ذخیره انرژی کافی تا وعده غذایی شام،
و شرط مکمل، صرف شام هنگام غروب آفتاب (ساعات اولیه شب) می باشد. رعایت شرط اول باعث بی‌میلی فرد به غذا در میانه روز و میلِ به صرفِ غذا در هنگام غروب آفتاب است. با اجرای شرط مکمل، یعنی صرف شام در ساعات اولیه شب، اعضای اصلی دخیل در هضم (مغز و سلسله عصبی،کبد، قلب و معده) برای هضم غذا وارد عمل می شوند و ظرف حدود ۳ ساعت یعنی تا اواسط شب و پیش از ساعت خواب غذا را هضم کرده، پس از انجام وظیفه به استراحت و تجدید قوا می‌پردازند.
درطرف مقابل، شخصی که عادت به صبحانه نداشته یا صبحانه کم قوت میل می کند طبعا به هنگام ظهر برای تأمین نیروی فعالیت روزانه نیازمند غذای مفصلی میگردد که با صرف آن معمولا تا اواسط شب اشتهائی به میل غذا نخواهد داشت. این امر باضافه شرایط خاص اجتماعی از قبیل ساعات کاری و تحصیلی اعضای خانواده، همچنین اهمیت زیاد وعده غذایی شام از نظر کمّی وکیفی نزد غالب خانواده های ایرانی باعث می شود شام اواسط شب به بعد میل گردد که سنگینی معده به همراه خستگی ناشی از فعالیت های روز مره وعوامل دیگر دست به دست هم داده، اندک زمانی بعد خواب را میهمان چشم ها می گردانند.
با افت شدید هوشیاری مغز لحظاتی پس از خواب و در پی آن کاهش کمیت وکیفیت فعالیت دیگر عضوهای مسئول هضم غذا، امکان فرماندهی و مدیریت مطلوب مراحل چندگانه هضم از مغز سلب می شود. بی تحرکی هنگام خواب نیز مزید بر این نقیصه شده و هضم مواد غذایی درون معده بصورت ناقص انجام می شود و نتیجتا در دراز مدت فرد را مستعد انواع بیماریهای گوارشی از قبیل یبوست، سرطان معده و روده می گرداند. حلقه لطمه بر دستگاه گوارش وقتی تکمیل میگردد که فردی با این عادت غلط بخواهد در اثنای استراحت شبانه با آمیزش جنسی حجم قابل توجهی از نیروی خود را مستهلک نماید.
شایان ذکر است که این عادت غلط یعنی صرف دیر وقت شام به همراه عادات اشتباه دیگر نظیر نجویدن کامل طعام، مصرف بیش از اندازه مواد غذایی دارای طبع سرد، علاقه به میل چای و غذای داغ، نوشیدن مایعات بین غذا، صرف چای بعد از غذا، مصرف نوشابه های گازدار باعث شده که ـ طبق اعلام مراجع رسمی کشور ـ ۸۰ % مرگ های ناشی از انواع سرطان در ایران، مرگ بر اثر سرطان معده باشد.
حذف ناهار موجب کمبودهایی می شود. برخی از افراد به دلیل گرفتاری و مشغله ی زیاد از خوردن ناهار امتناع و یا به غذایی مختصر و ناکافی اکتفا می کنند.
بعضی دیگر به خاطر پیشگیری یا مقابله با افرایش وزن و چاقی، وعده ناهار را از برنامه غذایی خود حذف می کنند و عده‌‌ای دیگر بر این باورند که صرف ناهار موجب خواب آلودگی و کاهش کارایی و نیز پُری و احساس سنگینی در دستگاه گوارش می شود و به این علت از خوردن ناهار امتناع می ورزند.
حذف وعده ناهار به علت آن که معده ی انسان به مدت طولانی خالی از غذا می ماند، می تواند موجب افت قند خون شود و عوارضی از قبیل خستگی، احساس ضعف و سستی، عصبانیت و پرخاشگری، افسردگی، سردرد، سرگیجه و یک سری اختلالات دیگر ایجاد کند.
از دیگر مضرات نخوردن ناهار آن است که معمولاً انسان به میان وعده‌‌های چرب و شیرین و اکثراً فاقد ارزش تغذیه ای پناه می برد که این روش تغذیه علاوه بر آن که قادر نیست نیازهای تغذیه ای انسان را تامین نماید، انسان را به سوء تغذیه ناشی از پُرخوری و مصرف مواد مُضر مبتلا می کند.
